سلام.
سه ساله توي دانشگاه صنعتي اصفهان اجرا داريد. سال اول حس ميکردم از دست زدن بچه ها اعصابتون خورد شدش و اجرا رو چند بار قط کردين! اما فايده نداشت.
سال دوم سعي کردين به دست زدن بچه ها ريتم بدين، بازم فايده نداشت :|
امسال هم گفتين هرکار دلتون ميخواد بکنيد :))) هرچند صداي سازامون به خودمون هم نميرسه.

من به عنوان مستمع انتظارم سکوت حضار موقع اجراست، اين نوع فکر مشکلي داره ، يا شما هم انتظار سکوت رو از بچه ها داريد؟
واقعا بعد از اجراي صنعتي، اگر يک کلمه حرف خودموني بخوايد بزنيد با ماها، چي چيزيه؟

مرسي :)

پنجه طلا . ماشالا انشالا من هم يه روزي مانند شما شوم